Szkoła, która kształci fachowców

Obecnie szkoła kształci w takich zawodach jak: technik mechanik, technik awionik, technik mechanik lotniczy, technik informatyk, technik mechatronik, technik transportu kolejowego, technik sterowania ruchem kolejowym. – To zawody bardzo poszukiwane przez pracodawców. Średnio w tygodniu mam dwie, trzy oferty pracy dla moich absolwentów – mówi dyrektor szkoły Ewa Ankiewicz-Jasińska.

Praca od ręki

Jak tłumaczy, obecnie na rynku jest więcej ofert pracy, niż szkoły mogą dać absolwentów. Dlatego firmy zabiegają o fachowców już w szkole, fundując uczniom stypendia i praktyki.

 – Na przykład PKP zaoferowały 10 stypendiów dla uczniów, w wysokości 300-380 złotych i zatrudnienie od razu po ukończeniu szkoły. Stypendia fundowane są już na drugim roku edukacji. Ale nie tylko PKP, także inne firmy oferują stypendia – Graform co roku dla dwóch uczniów, Bohamet – od trzech lat jedno stypendium oraz WZL nr 2 od trzech lat trzy stypendia dla najzdolniejszych uczniów. Ponadto z kilkoma zakładami pracy mamy podpisane umowy o współpracy i nasi uczniowie biorą udział w tworzeniu projektów – informuje dyrektor „mechanika”.

Szkoła dysponuje także swoimi warsztatami. – W ubiegłym roku podpisaliśmy z firmą Abplanalp umowę, w ramach której firma wstawiła nam dwie obrabiarki CNC, na których prowadzone są zajęcia, a pracownicy podczas pokazów uczą młodzież nowych technologii – dodaje Ewa Ankiewicz-Jasińska.

Jest również pracownia Abplanalp, gdzie mieści się centrum frezarskie, jest także pracownia płatowca, w której znajduje się cały samolot Iskra.

Zespół Szkół Mechanicznych nr 1 składa się z dwóch szkół: Technikum Mechanicznego nr 1 z oddziałami mistrzostwa sportowego oraz Branżowej Szkoły I stopnia nr 10 mechanicznej, w których kształci się w sumie 647 uczniów.

W technikum od 1 września 2017 roku działa jedna klasa wioślarska, uczy się w niej 26 uczniów. Utworzenie takiej klasy wiązało się z podpisaniem umowy z klubem Lotto-Bydgostia, którego wychowankami są medaliści olimpijscy, mistrzowie świata.

Szkoła z tradycją

Z „mechanikiem” związanych jest także wielu nauczycieli, którzy potrafili zarazić uczniów swoimi pozaszkolnymi pasjami. Jednym z nich był Czesław Maniewski, który stworzył w szkole klub turystyczny, słynący w Bydgoszczy z organizowania licznych rajdów czy wycieczek. – Pan Czesław w ubiegłym roku przeszedł na emeryturę, ale podpisałam z nim umowę o wolontariat. Nadal przychodzi do szkoły i pomaga w prowadzeniu koła turystycznego – mówi Ewa Ankiewicz-Jasińska.

Takim „symbolem” ZSM nr 1 jest też wieloletnia wicedyrektor szkoły Małgorzata Bielska, obecnie prezes niezwykle aktywnego Stowarzyszenia Absolwentów i Sympatyków Zespołu Szkół Mechanicznych nr 1.

Wśród absolwentów „mechanika” jest między innymi Marek Jeleniewski, autor kilku publikacji poświęconych szkole.

Uczniowie mają także możliwość realizacji swoich pasji i zainteresowań, między innymi w szkolnej orkiestrze, kołach szachowym, dziennikarskim (wydawana jest szkolna gazetka) oraz działającym już od wielu lat kole robotyki. – Uczniowie budują roboty w oparciu o klocki mindstorm oraz tetris – dodaje Ewa Ankiewicz-Jasińska.

108 lat historii „mechanika”

Budowę gmachu przy ówczesnej ul. Berlińskiej (obecnie Św. Trójcy) rozpoczęto w 1910 roku, a ukończono w 1911 roku. Budynek wzniesiono z myślą o siedzibie artystycznych kierunków bydgoskiego uniwersytetu, o którego powstanie od kilkudziesięciu lat zabiegały władze miasta. Królewsko-Pruska Szkoła Rzemiosł i Przemysłu Artystycznego zainaugurowała działalność wraz z początkiem roku szkolnego

2 października 1911 roku. W 1916 roku przemianowano ją na Akademię Przemysłu Artystycznego. Tym samym dołączyła do grona miejskich uczelni, w ówczesnej nomenklaturze – wyższych. Obok niej działały jeszcze dwa Konserwatoria Muzyczne.

Po włączeniu Bydgoszczy do odrodzonego państwa polskiego w 1920 roku, działalność szkoły kontynuowano pod nazwą Państwowa Szkoła Przemysłu Artystycznego. Kadra profesorska rekrutowała się spośród artystów pochodzących zarówno z innych regionów Polski, jak i z zagranicy. Uczelnia bydgoska należała do wąskiego grona czterech istniejących w kraju szkół wyższych o takim profilu. Władze państwowe zdecydowały jednak, iż w czasach odbudowy kraju bardziej potrzeba mu rzemieślników niż artystów. Szkołę artystyczną zlikwidowano, a w jej miejsce powołano średnią Państwową Szkołę Przemysłową, która rozpoczęła swą działalność w roku szkolnym 1923/24.

W czasie okupacji niemieckiej w budynku urządzono siedzibę policji.

Po wyzwoleniu miasta w styczniu 1945 roku do szkoły powrócił jej przedwojenny dyrektor inż. Franciszek Siemiradzki . Działającej już szkole zwrócono gmach przy Świętej Trójcy. We wrześniu 1945 roku inaugurująca swą działalność Państwowa Szkoła Techniczna otworzyła: gimnazjum mechaniczne, elektryczne i chemiczne. Później otwierano w niej m.in. kierunki: chemiczny, gazowniczy, mierniczy, radiowo-telewizyjny, elektroniczny, geodezyjny, urządzeń pokładowych i osprzętu lotniczego, budowy i eksploatacji samolotów, żeglugi śródlądowej i wiele innych.

W latach 1951–1975 nosiła nazwę Technikum Mechaniczno-Elektrycznego, a następnie Zespołu Szkół Mechanicznych nr 1. 

Andrzej Pawełczak