Galeria Autorska zaprasza - spotkanie autorskie z Aliną Rzepecką oraz wystawa obrazów Zbigniewa Tubisza

29 II 2024, godz.18.00 – spotkanie poetyckie z Aliną Rzepecką pt. „Pod górę”. 

Alina Rzepecka ur. 15.01.1960 w Lipnicy na Kaszubach. Ukończyła matematykę na WSP Bydgoszcz oraz studia podyplomowe matematyka z informatyką. Od 42 lat z entuzjazmem naucza matematyki od przedszkola do matury. Przynależność: SPP ( sekretarz zarządu oddziału SPP w Bydgoszczy),RSTK Bydgoszcz, Grupa Literacka Dysonans Wrocław, Gdański Klub Poetów, Międzynarodowa Grupa Literacka Kwadrat, Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie. Laureatka wielu konkursów. Odznaczona Medalem Jakuba Wojciechowskiego za działalność na rzecz kultury i odznaką: Zasłużony dla Kultury Polskiej  Współorganizatorka wielu imprez kulturalnych. Prowadzi od lat galę Ogólnopolskich Literackich Spotkań Pokoleń w Kruszwicy-Kobylnikach.  Organizatorka cyklicznych spotkań autorskich przy Wojewódzkiej Bibliotece im. W .Bełzy w Bydgoszczy. Bierze udział w organizacji Bydgoskich Trójkątów Literackich. Przygotowuje cykliczne spotkania artystyczne w swoim domu („Salon Rzepecka”) zapraszając poetów, krytyków i plastyków środowiska bydgoskiego i nie tylko. Jurorka ogólnopolskich konkursów poetyckich. Prowadzi warsztaty literackie dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Autorka czterech książek poetyckich Bezsenność (2004), Oswajanie snów (2014), Punkty styczności (2018), Bez lęku wysokości (2023) i tekstów piosenek.

[…] W skutek symbiozy dwóch pierwiastków poezji, wychodzących z pytania „co?” i „jak?” można mówić o harmonijności tej propozycji. […] Są tutaj nie tylko erotyki, idealizacja dzieciństwa, nie tylko milczący krajobraz,  ale jest także zakotwiczenie w historii, kulturze. Z tego wynika, że autorka szuka swego tropu wypowiedzi i zapewne odnajdzie niejeden jeszcze wartościowy. […]

Stanisław Stanik

 […] Poezja Aliny Rzepeckiej jest wyciszona, erotyzm dyskretny, nie ma w niej uczuć gwałtownych, ani buntu, świat napełnia ją lękiem, ale nie przerażeniem. Chciałaby go naprawić, więc porządkuje pamiątki, etykietuje, zmienia klucze, pisze: „wyskubuję pasemka osnowy / wplatam miłość / mocniejszą od nienawiści / próbuję odnaleźć zagubionych ocalić przegranych”. […] Rzepecka stosuje zabiegi zmierzające do poszukiwania nowych znaczeń; wyeksploatowane, rutynowe zwroty reanimuje umieszczając je w nowych kontekstach […].

Zofia Grabowska-Andrijew

(…) w wierszach Aliny Rzepeckiej, jak w Niej samej, jest przede wszystkim Ciepło. To się wyczuwa niemal w każdym wersie. Ciepło: miłość, erotyzm, uczucia rodzinne, niesamowite pokłady lirycznego widzenia świata. Czas i próby uporania się z nim. Samotność, cierpienie, zwykłe ludzkie lęki. To wszystko, co w nas jest, gdzieś głęboko, co nas kształtuje, wzbogaca czy rani, jest w tej poezji. I to sprawia, że jest ona atrakcyjna, komunikatywna, wnikliwa i głęboka, bardzo, bardzo ludzka. Ciepła właśnie. (…)

Jarosław St. Jackiewicz

29 II 2024, godz.18.00 – otwarcie wystawy obrazów Zbigniewa Tubisza pt. „Sześć stacji”.

Zbigniew Tubisz, ur. w 1959 r. w Bydgoszczy. Maluje od połowy lat 70-tych. W bydgoskim PLSP był pod silnym wrażeniem twórczości i osobowości artysty malarza Jana Szkaradka. Jego pierwsza wystawa indywidualna miała miejsce w popularnym w latach 70. w klubie „Medyk” w Bydgoszczy. Pod koniec lat 90-tych był członkiem Stowarzyszenia Artystycznego „Wieża Ciśnień”. Brał udział w plenerach artystycznych oraz wielu wystawach zbiorowych. Zrealizował kilka wystaw indywidualnych.

Malarstwo Zbigniewa Tubisza jest powściągliwe, ascetyczne a także afirmatywne w stosunku do zastanej rzeczywistości. Skupienie uwagi na szczególe, detalu stanowi tu punkt wyjścia do rozważań czysto formalnych. Synteza wyznacza i określa wybór tego, co w postrzeganiu świata okazuje się najważniejsze. Autor nie epatuje efektami warsztatowymi, ale zachowuje szlachetną prostotę formy, jakby chciał w swojej skromności powiedzieć: proszę przyjrzyjcie się otoczeniu a dostrzeżecie, że w każdym jego szczególe znajduje się fascynujący wątek czyli element godny namalowania. Nie oznacza to, że treść przekazu ma znaczenie drugorzędne. Nic podobnego, wręcz przeciwnie. Przesłanie myślowe ma tu działanie podstawowe, wręcz pierwszorzędne. Powszednie sceny czy też ich fragmenty sygnalizują coś więcej. Oszczędna forma zdają się wyznaczać kierunek „podskórnej” refleksji, a może nawet skłaniać do medytacji. Tematy tych płócien dowodzą szczególnej wrażliwości malarza, który w lakoniczny sposób przekazuje ważne treści, posługując się zredukowanymi do minimum środkami malarskimi. […]

Jacek Soliński

Zbigniew Tubisz „Stacja I”, olej, 120 x 95

Zbigniew Tubisz „Stacja II”, olej, 120 x 102

Zbigniew Tubisz „Stacja IV”, olej, 93 x 120