Wynalazki z UKW z medalami w Kyoto

Wystawa w Kyoto ma na celu transfer technologii i wiedzy pomiędzy światem nauki a przemysłem, uczestniczą w niej głównie uczelnie wyższe i instytuty naukowe, a dominujące branże to szeroko pojęty design i innowacje technologiczne z różnych dziedzin. Organizatorem IDIE jest Światowe Stowarzyszenie Własności Intelektualnej WIIPA.

Naukowcy z UKW zaprezentowali siedem wynalazków.

Złote medale otrzymały:

– „Nowatorska metoda pozyskiwania form traconych w oparciu o technologię druku 3D FDM i CJP”
Autorzy: mgr inż. Jakub Lewandowski, dr hab. inż. Marek Macko, prof. uczelni; mgr Zbigniew Szczepański, mgr inż. Michał Rosiak (Wydział Mechatroniki)

– „Biodegradowalne materiały o właściwościach biobójczych i zwiększonej wytrzymałości, przeznaczone na opakowania lub produkty jednorazowego użytku”
Autorzy: dr hab. inż. Magdalena Stepczyńska, prof. uczelni; dr hab. Piotr Rytlewski, prof. uczelni; dr hab. inż. Krzysztof Moraczewski, prof. uczelni; dr Tomasz Karasiewicz; mgr Alona Pawłowska (Instytut Inżynierii Materiałowej)

Celem projektu jest opracowanie i wprowadzenie na rynek biokompozytu (biodegradowalny materiał przeciwdrobnoustrojowy) na bazie skrobi, wzmocnionego włóknami naturalnymi (np. lnianymi), wykazującego właściwości biobójcze oraz o zwiększonej wytrzymałości mechanicznej. (…) opracowany biokompozyt docelowo będzie stosowany jako opakowanie, ednakże niewykluczone jest jego zastosowanie do innych celów (sztućce, talerze, kubki, wyroby dla rolnictwa, farmacji, ogrodnictwa, meblarstwie itp.). Aktualnie rynek polimerów jest zdominowany przez produkty wytworzone z materiałów na bazie nieodnawialnych zasobów ropy naftowej. Korzyści z zastosowania rozwiązania to: materiały odnawialne, niskie koszty naturalnych włókien (wyceniane na jedną trzecią ceny włókna szklanego lub mniej), redukcja wagi, biodegradacja, zapotrzebowanie na produkty ekologiczne, biokompozyty wolne od drobnoustrojów 

– czytamy w opisie projektu.

– „Nowy biodegradowalny kompozyt polimerowy o zwiększonych parametrach wytrzymałościowych”
Autorzy: dr hab. inż. Krzysztof Moraczewski, prof. uczelni; mgr inż. Daniel Łączny; dr hab. Piotr Rytlewski, prof. uczelni; dr hab. inż. Magdalena Stepczyńska, prof. uczelni; dr inż. Tomasz Karasiewicz; dr inż. Andrzej Trafarski (Instytut Inżynierii Materiałowej)

(...) aby zwiększyć zainteresowanie tworzywami biodegradowalnymi konieczne jest obniżenie kosztu gotowych wyrobów przy jednoczesnej modyfikacji ich właściwości. Jednym ze sposobów na zrealizowanie tego celu jest łączenie polimerów biodegradowalnych z napełniaczami. Jednak, aby nie niszczyć biodegradowalności uzyskiwanych kompozytów, bardzo często stosuje się napełniacze naturalne takie jak: len, juta, włókna konopne, łuski, łodygi, a także nadwyżki plonów płodów rolnych lub odpadów powstałych z ich zbiorów lub przetwarzania. Nowy kompozyt polimerowy może znaleźć zastosowanie w przemyśle spożywczym i opakowaniowym (wytrzymałe opakowania i pojemniki), kosmetycznym (opakowania), lotniczym i samochodowym (części konstrukcyjne, wyposażenie), rolnictwie i ogrodnictwie (kompostowalne folie) oraz budownictwie (panele). Wprowadzenie na rynek nowych produktów opartych na materiałach biodegradowalnych niesie za sobą również korzyści dla całej gospodarki. Przede wszystkim produkcja biodegradowalnych tworzyw polimerowych powoduje znacznie mniejsze zanieczyszczenie środowiska w porównaniu do klasycznych tworzyw. Kiedy biodegradowalne tworzywa polimerowe rozkładają się, powstają nieszkodliwe i nietoksyczne produkty, które nie zaśmiecają środowiska, ograniczając tym samym koszty składowania odpadów (...)

– czytamy w opisie projektu.

Srebrnymi medalami nagrodzono:

– „Stanowisko do oceny rehabilitacji treningu sił człowieka – pojedynczych i zbiorowych grup mięśniowych”
Autorzy: dr Adam Szulc, prof. dr hab. Krzysztof Buśko, dr Bartłomiej Niespodziński, dr hab. Mirosława Szark-Eckardt, dr Hanna Żukowska (Instytut Kultury Fizycznej)

– „Innowacyjne urządzenie do czyszczenia obuwia (PL232287)”
Autorzy: dr inż. Krzysztof Tyszczuk, mgr inż. Daniel Zych, dr inż. Katarzyna Kazimierska-Drobny, mgr inż. Joanna Nowak (Wydział Mechatroniki)

Istotą wynalazku jest urządzenie do czyszczenia obuwia z systemem dopływu i odprowadzania cieczy, w podstawie którego zamontowana jest mata czyszcząca. Szczelnie połączona z podstawą mata czyszcząca zawiera otwory, w których umieszczane są elementy ruchome, rozszczelnione pod wpływem grawitacyjnego nacisku obuwia, powodującego wypływ cieczy, a uszczelnienie uzyskuje się dzięki naporowi cieczy zawartej w podstawie , którego ciśnienie jest większe niż atmosferyczne. Otwory w macie czyszczącej oraz elementy ruchome są stożkowe. Mata czyszcząca może być nachylona symetrycznie od środka do boków, aby lepiej odprowadzać płyn odpowiednio z lewego i prawego buta do systemu drenażowego.

Urządzenie powstało w odpowiedzi na zapotrzebowanie społeczne i znajdzie zastosowanie m.in. w: prywatnych posesjach z ogrodami, gospodarstwach rolnych, basenach publicznych, instytucjach przemysłowych i gospodarczych, w których konieczne jest przechodzenie pracownika I klienta z części gruntowej, do części o utwardzonej i czystej powierzchni, a specyfika pracy wymaga noszenia obuwia z szeroką i stabilną podeszwą, takiego jak trzewiki, trapery czy kalosze

– czytamy w opisie projektu.

„Technologia detekcji komponentów wieprzowych na potrzeby producentów żywności HALAL”
Autorzy: dr hab. Artur Dzialuk, prof. uczelni (Wydział Nauk Biologicznych)

Zgodnie z prawem islamu żywność dzielona jest na HALAL (dozwolone) i HARAM (zakazane). Jedną z podstawowych standardów prawa żywieniowego HALAL, wspólny dla wszystkich muzułmanów, to m.in. kategoryczny zakaz spożywania mięsa wieprzowego. Wnioskodawca planuje wprowadzenie na rynek usługi w postaci analiz DNA w celu potwierdzenia zgodności produktu z wymaganiami islamu dotyczącymi produkcji wyrobów HALAL. Wynikiem prac badawczo rozwojowych będzie opracowanie czułej technologii wykrywania mięsa wieprzowego na linii produkcyjnej przygotowanej do produkcji partii żywności HALAL oraz oceny ryzyka występowania zanieczyszczenia wieprzowiną gotowego produktu drobiowego wytworzonego w reżimie systemu HALAL. Metoda ma charakter uniwersalny, bowiem pozwoli zarówno na zapobieganie zanieczyszczeniom u producenta (element zapobiegawczy stosowany w systemie produkcyjnym przez wytwórcę żywności HALAL) jak i znajdzie zastosowanie w systemie wykrywania zafałszowań żywności (wsparcie dla organów nadzorujących). Mięso HALAL jest wysokomarżowym produktem eksportowanym do krajów muzułmańskich oraz krajów europejskich, gdzie mieszka duża diaspora wyznawców islamu. Polski eksport mięsa halal i koszer (zarówno wołowiny jak i drobiu) to według danych z 2018 roku około 2 mld zł. Proponowana technologia jest bezpośrednią odpowiedzią na zapotrzebowanie producentów mięsa planujących wprowadzenie i utrzymanie swoich produktów na rynku krajów islamskich lub krajowych i zagranicznych sklepów i restauracji z produktami HALAL. Certyfikowanie wyrobów mięsnych jako wolnych od komponentu wieprzowego może być dodatkowo elementem strategii promocji polskiej żywności jako produktów najwyższej jakości

– czytamy w opisie projektu.

Brązowym medalem nagrodzono projekt: „Nowatorskie, zautomatyzowane stanowisko do testów pełzania/relaksacji cienkich materiałów  elastycznych”. Autorzy: dr inż. Katarzyna Kazimierska-Drobny, prof. Mariusz Kaczmarek, mgr inż. Joanna Nowak, dr inż. Zuzanna Kunicka-Kowalska, mgr inż. Tomasz Fąs (Wydział Mechatroniki)

Wynalazki z UKW otrzymały też nagrody specjalne.

Nagrodę Specjalną przyznaną przez Chizai Corporation otrzymał projekt. „Nowatorska metoda pozyskiwania form traconych w oparciu o technologię druku 3D FDM i CJP”
Autorzy: mgr inż. Jakub Lewandowski, dr hab. inż. Marek Macko, prof. uczelni; mgr Zbigniew Szczepański, mgr inż. Michał Rosiak (Wydział Mechatroniki)

Nagrodę Specjalną – INNOPA przyznano projektowi: „Biodegradowalne materiały o właściwościach biobójczych i zwiększonej wytrzymałości, przeznaczone na opakowania lub produkty jednorazowego użytku”
Autorzy: dr hab. inż. Magdalena Stepczyńska, prof. uczelni; dr hab. Piotr Rytlewski, prof. uczelni; dr hab. inż. Krzysztof Moraczewski, prof. uczelni; dr Tomasz Karasiewicz; mgr Alona Pawłowska (Instytut Inżynierii Materiałowej)

Na podstawie komunikatu Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy