Zbrodnia i grabież. Jak Niemcy tuszują prawdę o sobie [RECENZJA]

Biorąc do ręki książkę autorstwa prof. Wojciecha Polaka i Sylwii Galij-Skarbińskiej dostajemy blisko 400 stronicową syntezę niemieckich zbrodni na narodzie polskim, ale co jeszcze ważniejsze to dostajemy przedstawienie prób wybielania się Niemców i unikania wszelkiej odpowiedzialności za swoje zbrodnie. 

Książka podzielona jest na trzy duże rozdziały, które z kolei podzielone są na podrozdziały.

Pierwszy rozdział jest najobszerniejszy. Autorzy przedstawiają w nim najważniejsze zagadnienia związane z niemieckimi zbrodniami. Opisują w nim między innymi losy jeńców wojennych, pacyfikacje polskich wsi, eksterminacje dzieci, krwawe rozprawy z Polakami ratującymi Żydów, los robotników przymusowych czy też grabież kosztowności i dzieł sztuki.

Kolejny rozdział dotyczy, zgodnie z nazwą tuszowania niemieckich zbrodni. Ten rozdział uznaję za naistotniejszy w omawianej publikacji. Tu autorzy wskazują kwestie niemieckiej polityki historycznej, przetrzymywanie skradzionych dóbr kultury czy też pokazują mit o rzekomej rycerskości Wehrmachtu. Ważnym zagadnieniem jest również temat fałszowania przeszłości oraz próby przemilczania swoich zbrodni.

W ostatnim rozdziale, który dotyka spraw współczesnych. jst to rozdział mocno oscylujący wokół spraw politycznych w tym m.in. stosunku Niemiec do rządu Prawa i Sprawiedliwości.

Jako epilog autorzy roztaczają wizję i perspektywy dalszego sąsiedztwa Polsko - Niemieckiego.

Podsumowując uważam, że jest to jedna z ważniejszych publikacji w temacie polityki historycznej pomiędzy Polską i Niemcami. 

Publikacja jest bogato ilustrowana, a jej poziom edytorski stoi na bardzo wysokim poziomie.

Wojciech Polak, Sylwia Galij-Skarbińska, Zbrodnia i grabież. Jak Niemcy tuszują prawdę o sobie. 1939-2019, wyd. Biały Kruk, Kraków 2019.