Naukowcy z UKW i CM UMK opracowali wirtualny trening mózgu dla seniorów
fot. ilustracyjna autorstwa Eugene Capon z Pexels
Zastosowania wirtualnej rzeczywistości w terapii osób starszych dotyczył projekt GRADYS, realizowany przez konsorcjum UKW i Collegium Medicum UMK w Bydgoszczy. Rozpoczęte w 2014 roku przedsięwzięcie jest teraz na etapie wdrożeniowym – z czasem technologia może trafić do szpitali, ośrodków dla osób starszych.
Inne z kategorii
Dokąd polecimy z Bydgoszczy? Zdecyduje głos pasażerów
Wolny dzień za święto w sobotę? Pracodawcy mówią: stop!
Trwające kilka lat badania i testy objęły m.in.150 seniorów. W rezultacie powstał GRADYS. – Tak nazywa się oprogramowanie w postaci ćwiczeń symulacyjnych z elementami wirtualnej rzeczywistości, które ma wspomagać funkcje poznawcze osób starzejących się prawidłowo i starzejących się patologicznie w przebiegu chorób otępiennych – tłumaczy rzecznik Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego Tomasz Zieliński. Trening został stworzony przez naukowców z UKW i CM UMK, a prawa do wykorzystania wyników badań zakupiła firma Grydsen sp. z o.o. 30 grudnia 2021 r. podpisała z konsorcjum uczelni umowę licencji wyłącznej na wdrożenie i komercyjne wykorzystanie wyników uzyskanych w projekcie.
Firma w tworzeniu produktu oprze się zarówno na rezultatach GRADYS-a, jak i na wynikach badań własnych. – To pierwsze polskie badania nad zastosowaniem technologii VR (wirtualnej rzeczywistości) w terapii osób starszych – podkreśla rzecznik. – Seniorzy za pomocą specjalnych okularów przenoszą się w wirtualny świat, który z jednej strony jest grą i zabawą, ale z drugiej narzędziem terapeutycznym stymulującym pracę mózgu (odbiorcy gry mają do wykonania konkretne zadania). Taka forma treningu stanowi alternatywę do profilaktyki zaburzeń funkcji poznawczych, czyli myślenia, pamięci, koncentracji, co przekłada się na lepszą jakość życia – wyjaśnia rzecznik. Technologia z czasem może zostać zastosowana w szpitalach, poradniach, ośrodkach dla seniorów.
Po stronie lidera konsorcjum, UKW, nad projektem pracowali dr hab. Monika Wiłkość-Dębczyńska i dr Ludmiła Zając-Lamparska. Kierownikiem projektu był śp. prof. dr hab. Paweł Izdebski.