Peron Wędrowny w Światłowni [ZAPOWIEDŹ]

Kultura 30 maj 2023 | Redaktor

fot. własne

Zespół pochodzi z Tupadeł niedaleko Inowrocławia. Jako Peron Wędrowny zadebiutował w 2021 r. na Festiwalu Nocnik w Łęczycy, choć sama nazwa wymyślona została już w połowie lat 90. Taką też nazwę przyjął w 2008 r. kanał na YouTube, gdzie zamieszczana jest twórczość wszelaka rodzin Gregowskich i (blisko spokrewnionej) Leszczyńskich.

Konkurs imienia Zbigniewa Wodeckiego rozstrzygnięty. Wygrała Anna Hnatowicz

Kultura Wczoraj 18:17

Galeria Miejska bwa zaprasza na otwarcie dwóch wystaw [ZAPOWIEDŹ]

Kultura Wczoraj 11:54

Właśnie te dwie rodziny tworzą sceniczną wersję Peronu Wędrownego. Kasia Gregowska – śpiew, przeszkadzajki; Natalia Leszczyńska – śpiew; Irek Gregowski – śpiew, gitara; Bartosz Leszczyński – skrzypce, śpiew; Tomek Gregowski – gitara basowa; Magda Gregowska – śpiew. Każda z wymienionych powyżej osób (poza najmłodszymi) może pochwalić się bogatym stażem scenicznym i udziałem w najróżniejszych „projektach” muzycznych.

Na przestrzeni ostatnich dwóch lat Peron Wędrowny zagrał kilkanaście koncertów i kilka razy wziął udział w festiwalach piosenki turystycznej i poezji śpiewanej zdobywając laury m.in. na Bazunie, Giełdzie w Szklarskiej Porębie (najlepszy wykonawca w 2022 r.), YAPIE, wspomnianym Nocniku, SpłyWarce w Warce, Wrzosowisku w Kędzieżynie-Koźlu i w Wąbrzeźnie na Festiwalu Piosenek Aleksandry Bacińskiej.

Repertuar zespołu to przede wszystkim zaśpiewane (do melodii Irka Gregowskiego) wiersze Franciszka Becińskiego (m.in. Pasieka, Słońce idzie przez pola ‘1936) i Jadźki z Kujaw (I co mi z tego…; Na fal błękicie) – regionalnych kujawskich poetów zwanych ludowymi, oraz piosenki w akustycznej oprawie do wierszy m.in. Aleksandry Bacińskiej (A ja głupia myślałam; Po co Ci Boże taki pies) i Andrzeja Krzysztofa Torbusa. Z rzadka zespół śpiewa także własne teksty.
Styl muzyczny? Sugerują go zapewne nazwy powyższych festiwali. Najkrócej: piosenka turystyczna nachodząca na poezję śpiewaną i na odwrót.

W najbliższych planach (mówi się o tym od dłuższego czasu) jest wydanie płyty (może podwójnej) zbierającej rodzinną twórczość powstałą na przestrzeni ostatnich kilku lat.