Nie żyje papież Franciszek

Droga do Watykanu

Bergoglio urodził się 17 grudnia 1936 roku w biednej dzielnicy Buenos Aires, jako syn włoskich imigrantów. W młodości uczęszczał do szkoły prowadzonej przez salezjanów, a następnie do technikum o profilu chemicznym. W wieku 21 lat wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, gdzie studiował filozofię, literaturę, psychologię i teologię. Święcenia kapłańskie przyjął 13 grudnia 1969 roku. W latach 1973–1979 pełnił funkcję prowincjała jezuitów w Argentynie. W 1992 roku został mianowany biskupem pomocniczym Buenos Aires, a w 1997 roku arcybiskupem metropolitą tego miasta. W 2001 roku papież Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej.

Pontyfikat

Po rezygnacji Benedykta XVI, 13 marca 2013 roku, Bergoglio został wybrany 266. papieżem Kościoła katolickiego, przyjmując imię Franciszek. Jako pierwszy papież w historii wybrał to imię, nawiązując do św. Franciszka z Asyżu, co miało symbolizować jego troskę o biednych i potrzebujących. Jego dewiza biskupia brzmiała „Miserando atque eligendo” („Spojrzał z miłosierdziem i wybrał”).

W trakcie pontyfikatu Franciszek opublikował cztery encykliki: „Lumen Fidei” (2013), „Laudato si'” (2015), „Fratelli tutti” (2020) oraz „Dilexit nos” (2024). W 2016 roku wydał adhortację apostolską „Amoris Laetitia”, która wywołała kontrowersje, sugerując możliwość dopuszczenia rozwiedzionych do sakramentów. W 2021 roku, poprzez motu proprio „Traditionis custodes”, ograniczył możliwość sprawowania Mszy świętej w klasycznym rycie rzymskim, co spotkało się z krytyką ze strony tradycjonalistów.

Franciszek angażował się również w dialog międzyreligijny. W 2016 roku, jako pierwszy papież, spotkał się z patriarchą Moskwy i całej Rusi Cyrylem I. W 2015 roku przeprosił wspólnotę waldensów za krzywdy wyrządzone im jego zdaniem przez Kościół katolicki.

Śmierć

Papież Franciszek zmarł 21 kwietnia 2025 roku. Dzień wcześniej, w Niedzielę Wielkanocną, udzielił jeszcze błogosławieństwa „Urbi et Orbi”. Jego pontyfikat oceniany jest różnorako; progresiści chwalą go za otwartość i reformy, tradycjonaliści krytykują za zbyt liberalne podejście do kwestii obyczajowych, doktrynalnych i liturgicznych.

Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci.