Politechnika Bydgoska przyznała prof. Markowi Haratowi tytuł doktora honoris causa [WIDEO, MEGA GALERIA ZDJĘĆ]

Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich uhonorowała prof. dr. hab. n. med. Marka Harata tytułem doktora honoris causa. Uroczystość odbyła się 19 grudnia 2024 roku podczas jubileuszowego, 500. posiedzenia Senatu uczelni. To wydarzenie było symbolicznym podkreśleniem związków uczelni z wybitnymi osobistościami świata nauki i medycyny.

 Absolwent Wydziału Lekarskiego Wojskowej Akademii Medycznej, w 1988 roku uzyskał stopień doktora nauk medycznych, w 1997 roku habilitację, a w 2002 roku tytuł profesora. W latach 1994–2018 kierował Kliniką Neurochirurgii w 10. Wojskowym Szpitalu Klinicznym w Bydgoszczy. Był także profesorem Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

W swojej karierze naukowej prof. Harat wprowadził wiele nowatorskich metod leczenia, w tym głęboką stymulację mózgu. Jako pierwszy w Polsce przeprowadził operację leczenia patologicznej otyłości poprzez stymulację jądra półleżącego oraz pierwszą na świecie operację leczenia zachowań autodestrukcyjnych i agresywnych. Jest autorem licznych publikacji naukowych i promotorem wielu doktoratów.

Podczas uroczystości laudację wygłosił prof. Aleksander Araszkiewicz, konsultant wojewódzki ds. psychiatrii. W swoim przemówieniu podkreślił wkład prof. Harata w rozwój neurochirurgii, a także jego zaangażowanie w kształcenie młodych lekarzy oraz promocję nauki.

W swoim wykładzie prof. Marek Harat podzielił się refleksjami na temat współczesnej medycyny, zwracając uwagę na wyzwania stojące przed lekarzami i naukowcami w zmieniającym się świecie. Profesor od lat angażuje się w działania promujące rozwój nauki w regionie, czego symbolem jest m.in. jego podpis w bydgoskiej Alei Autografów.

Przyznanie tytułu doktora honoris causa to wyraz uznania dla wybitnych osiągnięć naukowych prof. Harata oraz jego nieocenionego wkładu w rozwój medycyny i kształcenie kolejnych pokoleń lekarzy. Decyzja Politechniki Bydgoskiej stanowi także potwierdzenie roli uczelni w budowaniu mostów między nauką a praktyką.