Spacer po Fabryce Obrabiarek do Drewna [ZDJĘCIA]

Zwiedzanie zorganizowała, przy współudziale szefostwa firmy, Rada Osiedla Wilczak-Jary. Fabryka niebawem wyniesie się z Bydgoszczy. Spacer cieszył się bardzo dużym zainteresowaniem i organizatorzy musieli podzielić chętnych na grupy. Można było obejrzeć m.in. halę fabryczną, w której jeszcze w dni powszednie trwa produkcja m.in. traków tartacznych, a jedno z takich urządzeń właśnie powstaje w fabryce.

fot. Anna Kopeć

Kompleks fabryczny dzisiejszej FOD powstał w II połowie XIX wieku na podobieństwo założeń przemysłowych znanych z Łodzi czy Warszawy. Zabudowa zakładu powstawała stopniowo i ulegała częstym zmianom, przebudowom i rozbudowom. W 1879 roku istniała już willa właściciela z przylegającą do niej stolarnią. W latach 1893–1922 powstały: stajnia, kuźnia, kotłownia (1895), trzy tokarnie (1894, 1900), hala montażu (1896–1897), budynek żeliwiaka i dwóch pieców odlewniczych (1920), odlewnia (1922, proj. Fritz Weidner).

Po 1945 roku, głównie w latach 1950–1952, znaczna część zabudowy uległa rozbiórce, a w jej miejsce powstały nowe obiekty produkcyjne. Inne przebudowano tak, iż zatraciły swój pierwotny kształt.

Z historycznej zabudowy zachowało się już niewiele m.in. hala montażu i tokarnia. Zwiedzający głośno wymieniali się pomysłami na zagospodarowanie zabytkowej hali. Niektórzy widzieli w niej wręcz możliwości takie jakie wykorzystano przy adaptacji słynnej już warszawskiej Hali Koszyki.

Perełką architektoniczną na terenie fabryki jest oczywiście, usytułowana przy wjeździe willa  Carla Blumwe. Najstarsza część obiektu, o konstrukcji szkieletowej została wybudowana w latach 50. XIX wieku. Budynek był wielokrotnie przebudowywany i rozbudowywany. Posiada formę willi o bogatym neobarokowym wystroju elewacji. Od ulicy Nakielskiej rzuca się w oczy wież o zaokrąglonych narożnikach, na szczycie której znajduje się mansarda, a nad nią baniasty hełm wieży z żelazną, kutą iglicą o dekoracyjnej formie. Styl i bogaty wystrój elewacji eksponowanych od strony ul. Nakielskiej, identyfikuje pozycję społeczną rodziny fabrykantów, która była właścicielem willi.