Bydgoski Wilczak: Tu była… cegielnia

Historia 1 lut 2022 | kd

Niegdyś, na bydgoskim Wilczaku, nad zbiegiem ulic Nakielskiej i Czerwonego Krzyża dominowała okazała zabudowa cegielni uruchomionej w połowie lat 70. XIX wieku w dobrach Grundmanna.

Bitwa o Bydgoszcz [CZWARTKI Z HISTORIĄ NAJNOWSZĄ]

Historia 16 kwi 16:56

Policjanci w Śliwicach zabezpieczali odnalezione niewybuchy

Historia 5 kwi 11:49

Ta cegielnia parowa dysponowała bardzo efektywnym piecem pierścieniowym. Piece tego typu w sposób zdecydowany zwiększały wydajność produkcji ceramicznej. Cegielnię w 1891 roku nabył bydgoski lekarz dr. Hugon Bille. Po jego śmierci przeszła na własność Ebnera, następnie przed 1907 rokiem znalazła się w rękach Curta Brüche, a z początkiem lat 20-tych XX stulecia weszła w skład przedsiębiorstwa Zjednoczone Cegielnie inż. Aleksander Krzywiec i Spółka.

W 2. połowie lat 30. XX wieku należała do Rafała Kuklińskiego. Podówczas adresem cegielni była ulica Jary 5, bowiem takie miano posiadała w latach międzywojennych część ulicy Czerwonego Krzyża sąsiadująca z wytwórnią materiałów ceramicznych.

Wygląd nieistniejącej cegielni na Wilczaku odzwierciedla rycina widniejąca w nagłówku papieru firmowego, zaś jej lokalizację plan Bydgoszczy z 1918 roku.

Co ciekawe 15 cegielni, działających w Bydgoszczy i okolicy, w 1906 roku wyprodukowało 35 milionów cegieł klinkierowych i zwykłych oraz innych artykułów ceramicznych. Pracowało w nich około 700 osób latem i około 300 zimą.