3 lutego 1947 r. zakończył się pierwszy proces załogi KL Ravensbrück [KARTKA Z KALENDARZA]

Konzentrationslager Ravensbrück został założony już w 1938 roku. Byłw  cąłości przeznaczony dla kobiet. Początkowe założenia budownicze zakładały 15 000 więźniarek, obóz jednak był wielokrotnie powiększany.

W latach 1942–1944 w KL Ravensbrück przeprowadzano zbrodnicze doświadczenia pseudomedyczne na więźniarkach – w większości młodych Polkach. Operacjom kostnym i mięśniowym poddano 86 więźniarek, w tym 74 Polki, przy czym wiele z tych, które przeżyły, zostało kalekami. Od 120 do 140 kobiet narodowości romskiej i Sinti poddano sterylizacji. Więźniarkom wstrzykiwano również bakterie.

W kwietniu 1945 dziesiątki tysięcy kobiet zostało skierowanych w kierunku północno-zachodnim na tzw. marsze śmierci. 30 kwietnia 1945 r. Armia Czerwona oswobodziła 2000–3000 wycieńczonych i chorych kobiet oraz kilkuset mężczyzn z pobliskiego podobozu. Wielu z nich zmarło na skutek wycieńczenia.

Kobiety umierały z wycieńczenia, głodu i przepracowania, a niezdolne do pracy lub skazane na karę śmierci rozstrzeliwano, uśmiercano zastrzykami dosercowymi z fenolu lub w inny sposób. Pod koniec roku 1944 została oddana do użytku komora gazowa, w której uśmiercono od 2,2 do 6 tys. osób. 

W wyniku egzekucji i pseudomedycznych eksperymentów ze 132 tys. osadzonych tam więźniarek zmarło ponad 90 tysięcy.