Tu było kino... Pamiętacie to miejsce?

Placówka zainaugurowała działalność polskim filmem pt. „Człowiek o błękitnej duszy” ze Zbyszkiem Sawanem w roli tytułowej. Wybór filmu nie był przypadkowy. Kilka tygodni wcześniej ogłoszono, bowiem konkurs pod tytułem: „Którego z aktorów pragnie publiczność ujrzeć na ekranie nowego kina?”. Aż 73 głosy wskazały na Zbyszko Sawana, a właściciele kina sprowadzili najnowszą produkcję z jego udziałem. Wśród uczestników konkursu rozlosowano pulę bezpłatnych biletów. Kilka dni po otwarciu kina „Paw” prasa donosiła: „Cicha i spokojna dotąd ulica Krasińskiego ożywiła się bardzo […] a wzmocnienie światła przez ustawienie nowych latarni, nadaje tej ulicy cechy ulic wielkomiejskich.”

Budowa kinoteatru wraz z wewnętrznym wyposażeniem kosztowała ponad 250 tysięcy, które właściciele pokryli z weksli i kredytów, wykładając tylko 2 tysiące w gotówce na zakup działki pod budowę co stanowiło 20% jej wartości. Niestety okazały gmach kinowy wbrew przewidywaniom Antosiewiczów nie prosperował tak jak się spodziewali. W rezultacie, dwa lata po jego otwarciu, z uwagi na niemożność spłacania zaciągniętych zobowiązań doszło do przymusowej licytacji sądowej. „Pawia” nabyła firma „Impregnacja”. Planowano wyświetlać filmy komediowe „ku pocieszeniu i rozweseleniu umęczonych troskami szarego dnia obywateli bydgoskich oraz filmy naukowe, przeznaczone dla młodzieży szkolnej”. Kino pod nową dyrekcją i nazwą „Apollo” otwarto w sobotę 31 stycznia 1931 roku pokazem dramatu rosyjskiego „Miłość Księcia Sergjusza”, którego akcja rozgrywa się w czasie rewolucji październikowej. W reklamie zamieszczono informację „Jako zachętę dla Łaskawej Publiczności wyświetlać będziemy jedynie filmy nieme z ilustracją pierwszorzędnej orkiestry, składającej się z 8 muzyków.”

W czasie II wojny światowej kino funkcjonowało pod nazwą „Bidegast”. Natomiast po jej zakończeniu otrzymało nazwę „Polonia”. Ostatni seans w „Polonii” odbył się w 2003 roku, po czym kino zamknięto, aby ostatecznie jego gmach rozebrać w 2010 roku.

Opracowanie i fotografia: Bogna Derkowska-Kostkowska/KPCK