Nowy gigant w sercu Torunia! Teatr Muzyczny przyćmi operę i filharmonię?

Podczas dzisiejszej konferencji prasowej marszałek województwa Piotr Całbecki ogłosił, że rusza procedura wyłonienia projektanta nowej siedziby Kujawsko-Pomorskiego Teatru Muzycznego. Budynek stanie przy ul. Warszawskiej 11, w miejscu po dawnym kinoteatrze Grunwald, a jego powstanie opóźniły przed laty prace archeologiczne, które odsłoniły fragment XIII-wiecznego muru fosy nowomiejskiej.

Samorządowi udało się dokupić działkę na zapleczu obiektu, co pozwoliło powiększyć planowaną zabudowę o prawie jedną trzecią. Dzięki temu projekt będzie mógł zostać wykonany z większym rozmachem, uwzględniając zarówno potrzeby artystów, jak i wyeksponowanie historycznego znaleziska.

Nowy gmach będzie miał 40 tys. m³ kubatury. Znajdzie się w nim duża sala teatralna, sala prób pełniąca funkcję sceny kameralnej, studio nagraniowe, przestrzeń konferencyjna oraz kawiarnia. Największa w regionie scena – 20 metrów szerokości i 20 metrów głębokości – z obszernym zapleczem scenicznym pozwoli na organizację widowisk o skali dotąd niespotykanej w Kujawsko-Pomorskiem.

Dzięki nowoczesnej automatyce sterującej aranżacją wnętrza możliwe będzie przekształcanie sali w przestrzeń koncertową lub eventową. Plany obejmują również scenę obrotową, zapadnię oraz systemy oświetleniowe zdolne zastąpić tradycyjną scenografię. Na dwóch podziemnych kondygnacjach ma znaleźć się m.in. foyer oraz przestrzeń, w której wyeksponowany zostanie średniowieczny mur.

Budynek ma być przyjazny środowisku i wyposażony w nowoczesne rozwiązania ekologiczne. Wyłonienie projektanta odbędzie się w trybie negocjacji z ogłoszeniem, a koncepcję architektoniczną mamy poznać za około trzy miesiące. Oddanie inwestycji do użytku planowane jest na 2029 rok.

Nasz komentarz: Kujawsko-Pomorskie może pochwalić się już Operą Nova w Bydgoszczy i Filharmonią Pomorską, a w Toruniu działa m.in. CKK Jordanki. Teraz do tego zestawu dojdzie wielki Teatr Muzyczny. Pytanie, czy region o takiej liczbie mieszkańców i możliwościach finansowych jest w stanie w pełni wykorzystać potencjał aż tylu dużych instytucji artystycznych – czy też grozi nam nadprodukcja scen kosztem jakości i frekwencji?