Legendarny zbiór Michała Sokolnickiego - ostatniego ambasadora II Rzeczypospolitej w Ankarze wraca do Polski

fot. gov.pl
Umowę zakupu pamiątek i archiwaliów po ambasadorze Michale Sokolnickim podpisał w sobotę dyrektor Muzeum Historii Polski Robert Kostro. Odzyskanie zbioru poprzedziły wieloletnie rozmowy z udziałem polskiego Ministerstwa Kultury, Ambasady oraz instytucji podległych MKDNiS.
Inne z kategorii
Bydgoszcz pamięta! Pamięć o Wołyniu – potężne obchody 10 lipca
Bydgoski bohater, który NIE DAŁ się bezpiece! Obchody 79. rocznicy jego śmierci
Dziękując pracownikom Muzeum Historii Polski, ministerstwa KDNiS oraz dyplomatom, wicepremier Piotr Gliński, podkreślił szczególne zaangażowanie w tę sprawę ambasadora Rzeczpospolitej Polskiej w Turcji Jakuba Kumocha i zwrocił uwagę, że dbałość o dziedzictwo historyczne jest obowiązkiem polskiego rządu.
Pozyskanie tak obszernego, w dużej mierze nietkniętego zbioru wpisuje się w działania polskiego rządu, Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, którego jednym z priorytetów jest odzyskiwanie artefaktów, pamiątek i dokumentów ważnych dla naszej historii, dla naszej wspólnoty politycznej. Dziękuję Turcji i jej władzom za pomoc, a dotychczasowemu posiadaczowi - za przechowanie fragmentu naszych dziejów – powiedział wicepremier Gliński.
Zbiór trafi do Muzeum Historii Polski. W skład tego unikalnego zespołu wchodzi m.in. obszerne archiwum Ambasady RP z czasów II wojny, licząca ponad 3000 książek biblioteka, w tym starodruki z XVI i XVIII wieku, a także przedmioty osobistego użytku ambasadora Sokolnickiego, jednego z najbliższych współpracowników Józefa Piłsudskiego – podkreślił dyrektor MHP, Robert Kostro.
Michał Sokolnicki (1880-1967) był historykiem, politykiem i dyplomatą. Urodzony w rodzinie ziemiańskiej, studiował w Paryżu w elitarnej Szkole Nauk Politycznych (Sciences Po) oraz na Uniwersytecie Lwowskim (u Szymona Askenazego). Był działaczem Polskiej Partii Socjalistycznej, a przed I wojną światową przystąpił do „Strzelca”. Został prywatnym sekretarzem Józefa Piłsudskiego. W czasie I wojny światowej był m.in. sekretarzem Naczelnego Komitetu Narodowego. W 1919 roku Sokolnicki uczestniczył w delegacji na konferencję pokojową w Paryżu. Później pracował w dyplomacji, pełniąc m.in. funkcje ambasadora w Danii i w Turcji (od 1936 r.) Na tej ostatniej placówce spędził okres II wojny światowej. We wrześniu 1945 r., po uznaniu przez Turcję kierowanego przez komunistów Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej w Warszawie, Sokolnicki był zmuszony opuścić ambasadę. Pozostał na emigracji w Turcji, gdzie wykładał na Uniwersytecie w Ankarze. Po wojnie współpracował z instytucjami emigracyjnymi, m.in. z Instytutem Piłsudskiego w Nowym Jorku, Polskim Instytutem Naukowym oraz z paryską „Kulturą”.
Michał Sokolnicki był autorem książek historycznych, w tym biografii swojego przodka, generała Michała Sokolnickiego (1760-1815) bohatera z czasów napoleońskich, prac dotyczących polityki międzynarodowej oraz książek wspomnieniowych. Ogromną wartość historyczną mają jego wspomnienia, w tym „Czternaście lat” (Warszawa 1936) oraz „Dziennik ankarski” (Londyn 1965, Londyn 1974).
Dokumenty dotyczące działalności Sokolnickiego jako ambasadora, jak również jego prywatne materiały i listy, fotografie, rękopisy i maszynopisy, księgozbiór, meble, grafiki, obrazy rodzinne oraz przedmioty codziennego użytku po śmierci Sokolnickiego i jego żony Ireny zostały w latach 70. wykupione przez prywatnego kolekcjonera tureckiego Otto Hermana Woebera. Przez ponad 40 lat trwały zabiegi Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu oraz Ministerstwa Spraw Zagranicznych o odzyskanie tych pamiątek. Zbiór ma ogromne znaczenie zarówno dla lepszego poznania bogatej działalności Sokolnickiego, jak i funkcjonowania dyplomacji II Rzeczypospolitej.
Dzięki zaangażowaniu Muzeum Historii Polski i Ambasady Rzeczpospolitej Polskiej w Ankarze oraz zdecydowanemu wsparciu wicepremiera Piotra Glińskiego i Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, negocjacje zostały zakończone w sobotę i pierwsza partia zbiorów trafiła już do ambasady.
W pozyskanym zbiorze znajdują się m.in.
- 15 portretów rodzinnych Sokolnickich,
- 3 zabytkowe tkaniny, w tym rzadki kobierzec datowany na 1800 r. wyprodukowany prawdopodobnie w Polsce,
- ponad 60 obiektów rzemiosła i sztuki zdobniczej związanych z ambasadorem,
- kilkanaście mebli prywatnych i wykorzystywanych w gabinecie ambasadora,
- ponad 40 grafik i rycin,
- ponad 3200 książek z XIX i XX wieku. W zbiorze znajduje się wiele pozycji rzadkich, wydawnictw polskich, anielskich, francuskich, niemieckich dotyczących polityki zagranicznej, historii i historii sztuki. Zbiór zwiera również prace dotyczące tureckiej historii i kultury oraz dedykowane Sokolnickim bibliofilskie wydania florenckiej drukarni Tyszkiewicza.
- ponad 30 starodruków,
- archiwalia zawierające liczne dokumenty, fotografie, rękopisy i listy.
Źr. MKDiNS