Boże Ciało. Bóg zaprasza człowieka

W Polsce obchody Bożego Ciała znane są już od 1320 roku. Wówczas wprowadził je w diecezji krakowskiej biskup Nankier. Natomiast oficjalnie to święto zaczęło obowiązywać w 1420 roku z inicjatywy synodu gnieźnieńskiego.

Na świecie ustanowienie Bożego Ciała ma początki w XIII wieku, kiedy to Julianna z Cornillon, augustianka miała wizje. W nich ujrzała jasną tarczę księżyca z ciemną plamą, zaś to zinterpretowano tym, że trzeba uczcić przemienienie w Ciało i Krew. Sam Pan Jezus wyznaczył czwartek jako dzień Bożego Ciała, przypadający zaraz po niedzieli Trójcy Przenajświętszej. Te objawienia skłoniły biskupa Roberta z Liège (obecnie miasto we wschodniej Belgii), aby ustanowić święto dla swojej diecezji.

Z okazji 750-lecia tego wydarzenia Święty Jan Paweł II w 1996 roku napisał list do ówczesnego Biskupa Liege Alberta Houssiau, w którym zaznaczył, że:

Ilekroć sprawujemy w Kościele Eucharystię, wspominamy śmierć naszego Zbawiciela, wyznajemy Jego zmartwychwstanie i oczekujemy Jego przyjścia. Nie ma zatem cenniejszego i większego sakramentu niż Eucharystia. Kiedy przyjmujemy komunię, zostajemy wcieleni w Chrystusa. Nasze życie zostaje przemienione i wywyższone przez Chrystusa.

Wielkie znaczenie Eucharystii podkreślił również Benedykt XVI podczas mszy świętej 21 sierpnia 2005 roku na zakończenie Światowego Dnia Młodzieży. Wskazał, że wraz z przemienieniem w Ciało i Krew powinna iść przemiana każdego człowieka.

Chrystus dał nam swoje Ciało i Krew, abyśmy i my zostali przemienieni. Mamy się stać Ciałem Chrystusa, Jego Ciałem i Krwią. Wszyscy spożywamy jeden Chleb, a to znaczy, że wszyscy stajemy się jednym. W ten sposób, jak powiedzieliśmy wcześniej, adoracja staje się zjednoczeniem. Nie mamy już Boga tylko przed sobą, jako tego, który jest całkowicie Inny. On jest w nas, a my w Nim. Jego dynamika udziela się nam, aby przez nas dotrzeć do innych, rozprzestrzenić się na cały świat, aby Jego miłość stała się rzeczywiście dominującą miarą świata.

Boże Ciało to dobry moment na przemianę życia, ale też jest to czas dla bliskich. W obchodach zawsze uczestniczy mnóstwo wiernych, gdzie w większości są to rodziny wraz z dziećmi. Ta uroczystość obejmuje mszę świętą po której odbywa się procesja zmierzająca do czterech ołtarzy. Przy każdym z nich odczytuje się fragment z czterech Ewangelii, który dotyczy Eucharystii. Wierni ubrani są odświętnie lub w stroje ludowe, zaś dzieci posypują kwiatami drogę procesji. Niesione są jeszcze święte obrazy, a także śpiewa się pieśni na cześć Najświętszego Sakramentu.

W tym roku ta uroczystość będzie inna, zabraknie dzieci komunijnych, płatków kwiatów, być może baldachimu nad księdzem niosącym Pana Jezusa. Jednak to od nas zależy jak to święto będzie wyglądało. Jak ważny jest dla nas dar Pana Jezusa który wychodzi do nas i zaprasza nas w tym szczególnym dniu.

Monika Kowalska/Red