Górski: Donald Tusk na równi pochyłej?

Profesor Grzegorz Górski, rektor Akademii Jagiellońskiej w Toruniu, nie przebiera w słowach. W swoim najnowszym wpisie na Facebooku rozprawia się z rzekomymi sukcesami rządu Donalda Tuska, nazywając je „obsesją sukcesu” podsuwaną „sekciarskiemu i patologicznemu elektoratowi” niczym „proszek do wąchania”. Publicysta i prawnik nie tylko punktuje propagandowe zabiegi rządu, ale wskazuje także na oznaki szerszego przesilenia politycznego.

„Sukces” przez przypadek?

Na początek Górski rozprawia się z ogłoszonym triumfalnie wejściem Polski do grona „państw bilionerów”, czyli tych, których PKB przekroczył bilion dolarów. „Rzeczywiście są duże szanse, że w podsumowaniu PKB za obecny rok, przekroczymy tę magiczną granicę” – przyznaje profesor, ale zaraz dodaje:

„Jeśli ktokolwiek ma tu rzeczywistą zasługę, to wyłącznie Prezes Narodowego Banku Polskiego i Rada Polityki Pieniężnej. To wyłącznie za ich sprawą kurs dolara do złotówki jest bardzo niski, a właśnie dzięki temu liczony w złotówkach polski PKB ‘urósł’ nagle o ca 10%.”

To nie jedyny „sukces”, który według Górskiego zawdzięczamy raczej przypadkowi i machinacjom niż realnym osiągnięciom rządu. Podobnie ocenia rządową narrację o spadku inflacji. Tu, zdaniem profesora, działa nie tylko polityka NBP, ale i… manipulacja koszykiem inflacyjnym po zmianie prezesa GUS.

G20, czyli jak rozgrywać i przegrać

Następnie profesor przygląda się ambicjom rządu związanym z przystąpieniem do G20. Donald Tusk – jak pisze Górski – „postanowił, że wypuszczą w maliny prezydenta Nawrockiego w USA, zlecając mu załatwienie tej sprawy z Trumpem.”

Jednak sytuacja wymknęła się spod kontroli – ambasador Nawrocki, zamiast zawieść oczekiwania, przywiózł zaproszenie na przyszłoroczny szczyt G20.

„Nasz kabareciarski duet znowu ‘nie dał się nikomu ograć’ i obejrzy ten szczyt w telewizji.”

Ironiczne podsumowanie pokazuje, że – zdaniem Górskiego – rząd gra w politykę zagraniczną jak nieprzygotowany kabaret amatorski.

Nowacka i „g...o w szkołach”

Najostrzejsza część wpisu dotyczy reformy edukacji i roli Barbary Nowackiej. To właśnie ona – jak przypomina Górski – usunęła połowę lekcji religii, wprowadzając w to miejsce „edukację zdrowotną”, którą autor nazywa „ideologicznym taranem”.

Górski nie ogranicza się jednak do krytyki merytorycznej. Odtwarza genealogiczny rodowód Nowackiej, wskazując na jej dziadka – członka KC PZPR i budowniczego „sowieckiego modelu nauki w PRL-u”. Wskazuje także, że przez dziesięciolecia funkcjonował w szkołach akceptowany przez wszystkie strony przedmiot „Przysposobienie do życia w rodzinie”, który Nowacka postanowiła zaorać.

„Bezprawnie usunęła część zajęć z religii i wprowadziła nowy przedmiot, który ma stać się narzędziem hodowania nowej kategorii Polaków.”

Rządowa reforma – jak wynika z opinii Górskiego – nie tylko budzi sprzeciw, ale wręcz ponosi fiasko. Rodzice masowo rezygnują z zajęć, a tłumaczenia rządu, że „dzieci są zmęczone pierwszymi lub ostatnimi lekcjami” są dla profesora „prymitywnymi bolszewickimi zagrywkami”.

Nadchodzi koniec?

Na zakończenie swojego wpisu Górski snuje pesymistyczną (dla rządzących) prognozę:

„Mam wrażenie, że ściana, w którą cały ten zgniły układ uderzy, jest już bardzo blisko.”

Według profesora, rząd traci ostatni spoiwo swojej koalicji – ideologiczną ofensywę. Skoro „noebolszewickie podrygi” nie działają, a nienawiść do PiS-u przestaje wystarczać, „równia pochyła” nabiera przyspieszenia.